مقاله حاضر پیرامون نقش و ضرورت استاد سلوکی و راهنمای راه معنوی‌ در طی مقامات عرفانی یا سیر و سلوک پژوهش و پردازش نموده است و استاد را به دو قسم الف)استاد خاص ب)استاد عام تقسیم نمود. پس از آن در خصوص شرایط علمی و عملی استاد و راهنما،ویژگی‌های‌ مرید و شاگرد طریق الهی و فواید و محاسن داشتن استاد خبیر،فانی‌ فی الله،مجتهد و فقیه در شریعت،مؤید از سوی خدا سبحان و عنایات‌ انسان کامل معصوم علیه السلام بحث و بررسی کرده است. نوشتار پیش‌رو بیانگر آن است که بدون استاد آگاه و بصیر که‌ اسلام‌شناس و عرفان‌شناس باشد و شریعت را مغزای سلوک الله قرار دهد و توحید و ولایت را بنیاد و ریشه عرفان حقیقی بداند و خود تسلیم‌ ولایت باشد امکان‌پذیر نیست و منهای چنین راهنمایان رفتن مخاطرات‌ و مهالک راه را افزون و خطر سقوط و هبوط را بیشتر خواهد کرد. واژگان کلیدی: عرفان،عرفان عملی،استاد عام و خاص،شریعت،سیر و سلوک،رهنما.